همکاری سنتی

این نوع همکاری از روی غریزه یا اختیار نیست، بلکه بر پایه اصول اجتماعی سنتی موجود شکل می گیرد. از این گونه همکاری می توان «خانواده پیوسته»(خانواده مشترک، خانواده متکثر) در هند، کلان در چین، اجتناع روستایی در آسیا و اروپای قرون وسطی و همچنین انجمن های صنفی پیشه وران در دنیای باستان و قرون وسطی را نام برد.

اتحاد خانواده هندی که اعضای آن در خوراک، پرستش و دارایی شریک اند، برپایه اصول اخلاقی مقدسی قرار دارد، که همیاری( کمک متقابل)بین نسل ها و خویشاوندان دور و نزدیک را علی رغم فواصل زمانی . مکانی تضمین می کند. خانواده هندی در ابدیت خود به مثابه تعاون میان درگذشتگان، زندگان و آنانی که هنوز به دنیا نیامده اند، تصویر می شود.به همین شکل در اجتماع های کشاورزی روستایی، که یکی از جهان گیرترین موسسه های بشری است، فعالیت هایی از قبیل کاشت ،داشت و برداشت محصولات با یاریگری روستاییان انجام می شود.

در انجمن های صنفی قرون وسطی، رقابت مستقیم ممنوع بوده و قیمت ها، فنون حرفه ای و استاندارد کار به وسیله پیشکسوتان هر حرفه، از طریق همکاری و تشریک مساعی، معین و توسط رییس صنف، ابلاغ و اعمال می شد. در همه این مثال ها، پایبندی به همکاری، اگر اولین اصل در اصول و اخلاقیات اجتماعی نبوده، یکی از مهم ترین آن ها به شمار آمده است.