نمایش مبدأ برای تقوا و مصونیت از خسران (قرآن)

از جلوه‌های [[تقواپیشگی]] مصونیت و ایمنی [[انسان]] متقی از [[خسران]] می‌باشد

 
==ایمنی از خسران==

[[تقوا]]، عامل مصونیت [[انسان]] از [[خسران]] است:
فذاقت وبال امرها وکان عـقبة امرها خسرا• اعد الله لهم عذابـا شدیدا فاتقوا الله یـاولی الالبـب الذین ءامنوا قد انزل الله الیکم ذکرا.
آنها آثار سوء کار خود را چشیدند و عاقبت کارشان [[خسران]] بود! 
<ref>
[http://lib.eshia.ir/17001/1/559/9               طلاق/سوره۶۵، آیه۹.] 
</ref>
[[خداوند]] عذاب سختی برای آنها فراهم ساخته پس از (مخالفت فرمان) [[خدا]] بپرهیزید‌ ای خردمندانی که [[ایمان]] آورده‌اید! (زیرا) [[خداوند]] چیزی که مایه تذکر است بر شما نازل کرده. 
<ref>
[http://lib.eshia.ir/17001/1/559/10            طلاق/سوره۶۵، آیه۱۰.]
</ref>
==تفسیر آیه==

شیوه [[قرآن]] این است که در بسیاری از مواد بعد از ذکر یک سلسله از دستورات عملی اشاره به وضع امت‌های پیشین می‌کند، تا [[مسلمانان]] نتیجه اطاعت و [[عصیان]] را در سرگذشت آنها با چشم ببینند، و مساله شکل حسی به خود گیرد. 
لذا در این سوره نیز بعد از ذکر وظائف، مردان و زنان در موقع طلاق و جدایی به سراغ همین معنی رفته، و به عاصیان و گردن کشان هشدار می‌دهد. 
نخست می‌فرماید: چه بسیار شهر و آبادیها که اهل آن در برابر فرمان [[پروردگار]] و [[رسولان]]ش طغیان و سرپیچی کردند، و ما حساب آنها را با دقت و شدت رسیدیم و آنها را به مجازات وحشتناک و عذاب کم نظیری گرفتار ساختیم. لذا در آیه بعد می‌افزاید: آنها وبال [[کفر]] و [[گناه]] خود را چشیدند، و عاقبت امر آنها [[خسران]] و زیان بود (فذاقت وبال امرها و کان عاقبة امرها خسرا). 
چه زیانی از این بدتر که سرمایه‌های [[خدا]]داد، را از کف دادند، و در این بازار تجارت [[دنیا]] نه تنها متاعی نخریدند بلکه سرانجام با [[عذاب الهی]] نابود شدند. بعضی حساب شدید و عذاب نکر را در اینجا اشاره به عذاب [[قیامت]] دانسته‌اند، و فعل ماضی را به معنی مستقبل گرفته‌اند، ولی هیچ موجبی برای این کار نیست، بخصوص اینکه در مورد عذاب [[قیامت]] در آیه بعد سخن گفته خواهد شد، و این خود گواه زنده‌ای است بر اینکه عذاب در اینجا عذاب [[دنیا]] است. سپس به عذاب اخروی آنها اشاره کرده، می‌فرماید: [[خداوند ]]عذاب شدیدی برای آنها آماده ساخته (اعد الله لهم عذابا شدیدا). عذابی دردناک، شدید، وحشت انگیز، خوار کننده، رسواگر، و همیشگی در [[دوزخ]] برای آنها از هم اکنون فراهم است. 
حال که چنین است، از مخالفت فرمان [[خدا]] بپرهیزید‌ ای صاحبان اندیشه و مغز، ‌ای کسانی که [[ایمان]] آورده‌اید! (فاتقوا الله یا اولی الالباب الذین آمنوا). 
فکر و اندیشه از یک سو، [[ایمان]] و آیات [[الهی ]]از سوی دیگر، به شما هشدار می‌دهد که سرنوشت اقوام متمرد و طغیانگر را ببینید، و از آن عبرت بگیرید، مبادا در صف آنها واقع شوید که [[خداوند]] هم در این جهان شما را به مجازات هولناک و بی سابقه‌ای گرفتار می‌کند، و هم عذاب شدید [[آخرت]] در انتظار شما است. 
سپس مؤمنان اندیشمند را مخاطب ساخته می‌افزاید: [[خداوند]] آن چیزی که مایه تذکر شما است بر شما نازل کرده است (قد انزل الله الیکم ذکرا). 
<ref>
[http://lib.eshia.ir/50082/24/254/%D8%B4%DB%8C%D9%88%D9%87            تفسیر نمونه، مکارم، ج۲۴، ص۲۵۴-۲۵۶.]
</ref>
فاتقوا الله یا اولی الالباب الذین آمنوا قد انزل الله الیکم ذکرا، این قسمت از آیه مورد بحث نتیجه گیری از خطاب قبلی است، به [[مؤمنین]] می‌فرماید: 
باید بر حذر باشید و نفستان را از اینکه در مقابل امر [[پروردگار]]تان عتو و استکبار کند
او شانه خالی نماید، جلوگیری کنید، تا وبال عتو و [[خسران]] عاقبت که به اهل آن قریه‌ها رسید به شما نرسد.
<ref>
[http://lib.eshia.ir/50081/19/544/%D9%82%D8%B3%D9%85%D8%AA                ترجمه المیزان، علامه طباطبایی، ج۱۹، ص۵۴۴.]
</ref>
==منبع==
[http://lib.eshia.ir/10061/8/360/134         فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «مصونیّت از خسران‌».]    

==پانویس==

[[رده:مقالات]]