دوستی: تفاوت بین نسخه‌ها

از ویکی خیر
پرش به: ناوبری، جستجو
 
(۴ نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است)
سطر ۱: سطر ۱:
رفاقت و برقرار کردن ارتباط عاطفی با یکدیگر را دوستی (دوست داشتن، محبّت) گویند. از دوستی به معنای نخست در بابهای حج، اطعمه و اشربه و شهادات سخن گفته‌اند.  
+
رفاقت و برقرار کردن ارتباط عاطفی با یکدیگر را دوستی (دوست داشتن، محبّت) گویند. از دوستی به معنای نخست در بابهای [[حج]]، [[اطعمه]] و [[اشربه]] و [[شهادات]] سخن گفته‌اند.  
از دوستی به معنای دوم در بابهای صدقات و نکاح سخن گفته‌اند.  
+
از دوستی به معنای دوم در بابهای [[صدقات]] و [[نکاح]] سخن گفته‌اند.  
 
==دوستی در روایات==
 
==دوستی در روایات==
دوست خوب گزیدن و دوستان زیاد گرفتن، مستحب، و در روایات بدان تشویق و ترغیب شده است.
+
دوست خوب گزیدن و دوستان زیاد گرفتن، [[مستحب]]، و در روایات بدان تشویق و ترغیب شده است.
 
<ref>
 
<ref>
 
[http://lib.eshia.ir/11025/12/16/%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%AD%D8%A8%D8%A7%D8%A8    وسائل الشیعة ج۱۲، ص۱۶-۱۸.]
 
[http://lib.eshia.ir/11025/12/16/%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%AD%D8%A8%D8%A7%D8%A8    وسائل الشیعة ج۱۲، ص۱۶-۱۸.]
 
</ref>  
 
</ref>  
در روایتی از امیرمؤمنان علیه السّلام آمده است:  
+
در روایتی از [[امیرمؤمنان]] علیه السّلام آمده است:  
 
«ناتوان‌ترین مردم کسی است که در گرفتن دوست ناتوان باشد و ناتوان‌تر از او کسی است که دوستی را که بدان دست یافته از دست بدهد».  
 
«ناتوان‌ترین مردم کسی است که در گرفتن دوست ناتوان باشد و ناتوان‌تر از او کسی است که دوستی را که بدان دست یافته از دست بدهد».  
 
<ref>
 
<ref>
 
[http://lib.eshia.ir/11025/12/18/15527    وسائل الشیعة ج۱۲، ص۱۸.]  
 
[http://lib.eshia.ir/11025/12/18/15527    وسائل الشیعة ج۱۲، ص۱۸.]  
 
</ref>  
 
</ref>  
در روایتی از امام صادق علیه السّلام، چارچوب دوستی- که بدون آن، دوستی تحقق نمی‌یابد- در پنج چیز دانسته شده است: اوّل، آنکه نهان و آشکار او برای تو یکی باشد. دوم، زینت تو را زینت خود و عیب تو را عیب خود بداند. سوم، دستیابی به ثروت و قدرت، موضع او را نسبت به تو تغییر ندهد. چهارم، از آنچه در توان دارد نسبت به تو دریغ نکند و پنجم که جامع همه خصلتهای پیشین است، این که تو را به گاه گرفتاری و نیاز رها نکند.  
+
در روایتی از [[امام صادق]] علیه السّلام، چارچوب دوستی- که بدون آن، دوستی تحقق نمی‌یابد- در پنج چیز دانسته شده است: اوّل، آنکه نهان و آشکار او برای تو یکی باشد. دوم، زینت تو را زینت خود و عیب تو را عیب خود بداند. سوم، دستیابی به ثروت و قدرت، موضع او را نسبت به تو تغییر ندهد. چهارم، از آنچه در توان دارد نسبت به تو دریغ نکند و پنجم که جامع همه خصلتهای پیشین است، این که تو را به گاه گرفتاری و نیاز رها نکند.  
 
<ref>
 
<ref>
 
[http://lib.eshia.ir/11025/12/25/%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%AD%D8%A8%D8%A7%D8%A8    وسائل الشیعة ج۱۲، ص۲۵-۲۶.]  
 
[http://lib.eshia.ir/11025/12/25/%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%AD%D8%A8%D8%A7%D8%A8    وسائل الشیعة ج۱۲، ص۲۵-۲۶.]  
 
</ref>  
 
</ref>  
 
==دوستان بد==
 
==دوستان بد==
دوست شدن و رفاقت با بدکار، نابخرد، دروغگو، بخیل، ترسو، قاطع رحم  
+
دوست شدن و رفاقت با [[بدکار]]، [[نابخرد]]، [[دروغگو]]،[[بخیل]]، [[ترسو]]، [[قاطع رحم]]
 
<ref>
 
<ref>
 
[http://lib.eshia.ir/11025/12/28/%D9%83%D8%B1%D8%A7%D9%87%D8%A9      وسائل الشیعة ج۱۲، ص۲۸-۳۰.]
 
[http://lib.eshia.ir/11025/12/28/%D9%83%D8%B1%D8%A7%D9%87%D8%A9      وسائل الشیعة ج۱۲، ص۲۸-۳۰.]
سطر ۲۶: سطر ۲۶:
 
[http://lib.eshia.ir/11025/12/34/%D8%A7%D9%84%D9%85%D8%A4%D9%85%D9%86%D9%8A%D9%86    وسائل الشیعة ج۱۲، ص۳۴.]  
 
[http://lib.eshia.ir/11025/12/34/%D8%A7%D9%84%D9%85%D8%A4%D9%85%D9%86%D9%8A%D9%86    وسائل الشیعة ج۱۲، ص۳۴.]  
 
</ref>  
 
</ref>  
و کسی که از روی بی‌اعتنایی به نماز جماعت در مسجد حاضر نمی‌شود، مکروه است.  
+
و کسی که از روی بی‌اعتنایی به نماز جماعت در مسجد حاضر نمی‌شود، [[مکروه]] است.  
 
<ref>
 
<ref>
 
توضیح المسائل مراجع ج۱، ص۵۰۰.  
 
توضیح المسائل مراجع ج۱، ص۵۰۰.  
سطر ۳۶: سطر ۳۶:
 
</ref>  
 
</ref>  
 
==خوردن از خانه دوست==
 
==خوردن از خانه دوست==
به تصریح قرآن کریم، خوردن از خانۀ دوست بدون اذن وی بی‌اشکال است،  
+
به تصریح [[قرآن کریم]]، خوردن از خانۀ دوست بدون [[اذن]] وی بی‌اشکال است،  
 
<ref>
 
<ref>
 
[http://lib.eshia.ir/17001/1/358/%D8%B5%D9%8E%D8%AF%D9%90%D9%8A%D9%82%D9%90%D9%83%D9%8F%D9%85%D9%92      نور/سوره۲۴، آیه۶۱.]  
 
[http://lib.eshia.ir/17001/1/358/%D8%B5%D9%8E%D8%AF%D9%90%D9%8A%D9%82%D9%90%D9%83%D9%8F%D9%85%D9%92      نور/سوره۲۴، آیه۶۱.]  
 
</ref>  
 
</ref>  
مگر آنکه انسان علم و یا- به تصریح برخی- ظنّ غالب به عدم رضایت وی داشته باشد.  
+
مگر آنکه انسان علم و یا- به تصریح برخی- [[ظنّ]] غالب به عدم رضایت وی داشته باشد.  
 
<ref>
 
<ref>
 
[http://lib.eshia.ir/10088/36/406/%D8%B1%D8%AE%D8%B5    جواهر الکلام ج۳۶، ص۴۰۶-۴۰۷.]  
 
[http://lib.eshia.ir/10088/36/406/%D8%B1%D8%AE%D8%B5    جواهر الکلام ج۳۶، ص۴۰۶-۴۰۷.]  
سطر ۵۵: سطر ۵۵:
 
</ref>  
 
</ref>  
 
==دوست داشتن اهل‌بیت==
 
==دوست داشتن اهل‌بیت==
دوست داشتن اهل‌بیت علیهم السّلام، واجب، بلکه از ارکان ایمان است.  
+
دوست داشتن اهل‌بیت علیهم السّلام، [[واجب]]، بلکه از ارکان [[ایمان]] است.  
 
<ref>
 
<ref>
 
[http://lib.eshia.ir/10147/7/527/%D8%AB%D8%A8%D8%AA    مجمع الفائدة ج۷، ص۵۲۷.]  
 
[http://lib.eshia.ir/10147/7/527/%D8%AB%D8%A8%D8%AA    مجمع الفائدة ج۷، ص۵۲۷.]  
 
</ref>  
 
</ref>  
 
==اظهار دوستی نسبت به دشمنان خدا==
 
==اظهار دوستی نسبت به دشمنان خدا==
اظهار محبت و دوستی نسبت به دشمنان خدا، حرام، بلکه منافی با ایمان به خدا است  
+
اظهار محبت و دوستی نسبت به دشمنان خدا، [[حرام]]، بلکه منافی با [[ایمان]] به خدا است  
 
<ref>
 
<ref>
 
[http://lib.eshia.ir/10088/30/41/%D9%88%D8%B5%D8%A7%D8%AD%D8%A8%D9%87%D9%85%D8%A7      جواهر الکلام ج۳۰، ص۴۱.]  
 
[http://lib.eshia.ir/10088/30/41/%D9%88%D8%B5%D8%A7%D8%AD%D8%A8%D9%87%D9%85%D8%A7      جواهر الکلام ج۳۰، ص۴۱.]  
سطر ۶۶: سطر ۶۶:
 
و بیزاری جستن از ایشان واجب است.  
 
و بیزاری جستن از ایشان واجب است.  
 
==دوستی در خانواده==
 
==دوستی در خانواده==
دوست داشتن اعضای خانواده (همسر و فرزندان) و اظهار محبت شوهر به همسرش و نیز مطلع ساختن وی از محبّت خود نسبت به او مستحب است.  
+
دوست داشتن اعضای خانواده (همسر و فرزندان) و اظهار محبت شوهر به همسرش و نیز مطلع ساختن وی از محبّت خود نسبت به او [[مستحب ]]است.  
 
<ref>
 
<ref>
 
[http://lib.eshia.ir/10027/5/481/%D8%A7%D9%84%D9%85%D8%A3%D8%AB%D9%88%D8%B1      العروة الوثقیٰ ج۵، ص۴۸۱]  
 
[http://lib.eshia.ir/10027/5/481/%D8%A7%D9%84%D9%85%D8%A3%D8%AB%D9%88%D8%B1      العروة الوثقیٰ ج۵، ص۴۸۱]  
سطر ۸۴: سطر ۸۴:
 
مهذّب الاحکام ج۱۵، ص۳۰۵.
 
مهذّب الاحکام ج۱۵، ص۳۰۵.
 
</ref>   
 
</ref>   
همچنین مستحب است کسسی که مؤمنی را دوست دارد، او را از محبت خود مطلع سازد.  
+
همچنین [[مستحب]] است کسسی که مؤمنی را دوست دارد، او را از محبت خود مطلع سازد.  
 
<ref>
 
<ref>
 
[http://lib.eshia.ir/11025/12/54/%D9%8A%D8%B3%D8%AA%D8%AD%D8%A8    وسائل الشیعة ج۱۲، ص۵۴.]  
 
[http://lib.eshia.ir/11025/12/54/%D9%8A%D8%B3%D8%AA%D8%AD%D8%A8    وسائل الشیعة ج۱۲، ص۵۴.]  
 
</ref>  
 
</ref>  
 
==دوستی دنیا==
 
==دوستی دنیا==
</ref>
 
 
در روایات متعددی از محبت به دنیا نکوهش شده و در برخی روایات، ریشۀ هر گناه دانسته شده است.  
 
در روایات متعددی از محبت به دنیا نکوهش شده و در برخی روایات، ریشۀ هر گناه دانسته شده است.  
 
<ref>
 
<ref>
سطر ۹۵: سطر ۹۴:
 
</ref>  
 
</ref>  
 
==صدقه دادن از مال محبوب==
 
==صدقه دادن از مال محبوب==
مستحب است صدقه و انفاقهای مستحب، از مالی باشد که انسان آن را دوست دارد، نه از مال پست و کم ارزش.  
+
[[مستحب]] است [[صدقه]] و انفاقهای [[مستحب]]، از مالی باشد که انسان آن را دوست دارد، نه از مال پست و کم ارزش.  
 
<ref>
 
<ref>
 
[http://lib.eshia.ir/10020/1/255/%D8%A8%D8%A7%D9%84%D9%85%D8%AD%D8%A8%D9%88%D8%A8      الدروس الشرعیة ج۱، ص۲۵۵.]  
 
[http://lib.eshia.ir/10020/1/255/%D8%A8%D8%A7%D9%84%D9%85%D8%AD%D8%A8%D9%88%D8%A8      الدروس الشرعیة ج۱، ص۲۵۵.]  
 
</ref>  
 
</ref>  
قرآن کریم بر این مطلب تأکید دارد.  
+
[[قرآن کریم]] بر این مطلب تأکید دارد.  
 
<ref>
 
<ref>
 
[http://lib.eshia.ir/17001/1/62/%D8%AA%D9%8E%D9%86%D9%8E%D8%A7%D9%84%D9%8F%D9%88%D8%A7%D9%92      آل عمران/سوره۳، آیه۹۲.]  
 
[http://lib.eshia.ir/17001/1/62/%D8%AA%D9%8E%D9%86%D9%8E%D8%A7%D9%84%D9%8F%D9%88%D8%A7%D9%92      آل عمران/سوره۳، آیه۹۲.]  
سطر ۱۰۶: سطر ۱۰۵:
 
[http://lib.eshia.ir/23017/3/664/%D8%B1%D9%81%D8%A7%D9%82%D8%AA      فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۳، ص۶۶۴-۶۶۶.]
 
[http://lib.eshia.ir/23017/3/664/%D8%B1%D9%81%D8%A7%D9%82%D8%AA      فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۳، ص۶۶۴-۶۶۶.]
 
==پانویس==
 
==پانویس==
 +
 +
[[رده:مقالات]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۱۵، ساعت ۱۲:۱۲

رفاقت و برقرار کردن ارتباط عاطفی با یکدیگر را دوستی (دوست داشتن، محبّت) گویند. از دوستی به معنای نخست در بابهای حج، اطعمه و اشربه و شهادات سخن گفته‌اند. از دوستی به معنای دوم در بابهای صدقات و نکاح سخن گفته‌اند.

دوستی در روایات

دوست خوب گزیدن و دوستان زیاد گرفتن، مستحب، و در روایات بدان تشویق و ترغیب شده است. [۱] در روایتی از امیرمؤمنان علیه السّلام آمده است: «ناتوان‌ترین مردم کسی است که در گرفتن دوست ناتوان باشد و ناتوان‌تر از او کسی است که دوستی را که بدان دست یافته از دست بدهد». [۲] در روایتی از امام صادق علیه السّلام، چارچوب دوستی- که بدون آن، دوستی تحقق نمی‌یابد- در پنج چیز دانسته شده است: اوّل، آنکه نهان و آشکار او برای تو یکی باشد. دوم، زینت تو را زینت خود و عیب تو را عیب خود بداند. سوم، دستیابی به ثروت و قدرت، موضع او را نسبت به تو تغییر ندهد. چهارم، از آنچه در توان دارد نسبت به تو دریغ نکند و پنجم که جامع همه خصلتهای پیشین است، این که تو را به گاه گرفتاری و نیاز رها نکند. [۳]

دوستان بد

دوست شدن و رفاقت با بدکار، نابخرد، دروغگو،بخیل، ترسو، قاطع رحم [۴] [۵] [۶] و کسی که از روی بی‌اعتنایی به نماز جماعت در مسجد حاضر نمی‌شود، مکروه است. [۷]

اعلام مراتب دوستی

اعلام مراتب دوستی به دوست، به منظور استحکام پایه‌های آن، مستحب است. [۸]

خوردن از خانه دوست

به تصریح قرآن کریم، خوردن از خانۀ دوست بدون اذن وی بی‌اشکال است، [۹] مگر آنکه انسان علم و یا- به تصریح برخی- ظنّ غالب به عدم رضایت وی داشته باشد. [۱۰]

نماز گزاردن در خانه دوست

نماز گزاردن در خانۀ دوست نیز همین حکم را دارد. [۱۱]

دوستی و شهادت‌ دادن

دوست بودن با کسی، مانع شهادت له یا علیه او نیست. [۱۲]

دوست داشتن اهل‌بیت

دوست داشتن اهل‌بیت علیهم السّلام، واجب، بلکه از ارکان ایمان است. [۱۳]

اظهار دوستی نسبت به دشمنان خدا

اظهار محبت و دوستی نسبت به دشمنان خدا، حرام، بلکه منافی با ایمان به خدا است [۱۴] و بیزاری جستن از ایشان واجب است.

دوستی در خانواده

دوست داشتن اعضای خانواده (همسر و فرزندان) و اظهار محبت شوهر به همسرش و نیز مطلع ساختن وی از محبّت خود نسبت به او مستحب است. [۱۵] [۱۶] [۱۷]

اظهار دوستی

چنان که از آداب معاشرت، اظهار محبت نسبت به مردم است. [۱۸] [۱۹] همچنین مستحب است کسسی که مؤمنی را دوست دارد، او را از محبت خود مطلع سازد. [۲۰]

دوستی دنیا

در روایات متعددی از محبت به دنیا نکوهش شده و در برخی روایات، ریشۀ هر گناه دانسته شده است. [۲۱]

صدقه دادن از مال محبوب

مستحب است صدقه و انفاقهای مستحب، از مالی باشد که انسان آن را دوست دارد، نه از مال پست و کم ارزش. [۲۲] قرآن کریم بر این مطلب تأکید دارد. [۲۳]

منبع

فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۳، ص۶۶۴-۶۶۶.

پانویس