شهادت (کشته شدن در راه خدا): تفاوت بین نسخهها
(←منزلت شهید در قرآن) |
|||
سطر ۵۹: | سطر ۵۹: | ||
بحارالانوار، ج۱۰۰، ص۱۲. | بحارالانوار، ج۱۰۰، ص۱۲. | ||
</ref> | </ref> | ||
− | . از ویژگیهای[[ شهیدان]] این است که [[بدن]] آنان- اگر در معرکه [[جهاد ]] زخم خورند و همانجا جان بازند- نیازمند [[غسل و کفن ]] نیست و [[بدن شهید]] در چنین حالتی، پاک است. | + | . از ویژگیهای[[ شهیدان]] این است که [[بدن]] آنان- اگر در معرکه [[جهاد ]] زخم خورند و همانجا جان بازند- نیازمند [[غسل]] و [[کفن ]] نیست و [[بدن شهید]] در چنین حالتی، پاک است. |
− | + | ||
==منبع== | ==منبع== | ||
نسخهٔ ۱۰ اکتبر ۲۰۱۵، ساعت ۱۹:۳۸
شهادت به معنای جان باختن در راه خدا، بهترین راه ملاقات با پروردگار است.
محتویات
معنای شهادت
واژه «شهادت» به معنای حضور همراهِ مشاهده است که این حضور یا به بَصَر است و یا به بصیرت. در اصطلاح دینی ، شهادت آن است که آدمی به راه خداوند و در جهاد با دشمنان خداوند جان بازَد.
وجه تسمیه شهید
اینکه چرا چنین کسی را «شهید » مینامند، یا برای این است که پس از شهادت، فرشتگان بر بالین، فرشتگان بر بالین او حضور مییابند و یا به این است که روح شهید پس از شهادت به محضرپروردگار مشرّف میشود [۱] .
واژه شهید در قرآن و روایات
در قرآن کریم هیچگاه واژه «شهید » به معنای اصطلاحیاش نیامده است. قرآن برای اشاره به شهید، از تعبیراتی همچون «قُتِلْتُمْ فی سَبِیلِ اللَّهِ» سود برده است. امّا واژه شهید با معنای اصطلاحیاش، در احادیث رسول خدا (ص) و امامان معصوم (ع)، فراوان به کار رفته است [۲] . مصداق حقیقی شهادت ، کشته شدن در معرکه جهاد با دشمندین است؛ امّا در روایات آمده است که جان باختن در برخی حالات دیگر نیز اجر و ارج شهادت دارد؛ مثلًا کسی که به حال دوستی و حبّ آل محمّد (ص) از دنیا برود، یا کسی که در حالدفاع از جان، مال یا ناموس خویش کشته شود، اجر شهید میبَرَد [۳] .
ویژگی شهید
شهید، آگاهانه و خالصانه،حق را یاری میکند و به باطل هجوم میبرد و جان خویش را به مخاطره میاندازد و از این رو، شهادت را مرگ با عزّت یا شرافتمندانهترین مرگ دانسته اند.
جایگاه شهادت نزد شیعیان
شهادت در مذهب شیعیان جایگاهی بس والا دارد. یازدها مام معصوم شیعه (ع) همگی به گونهای شهید شده و هیچ یک با مرگ طبیعی از دنیا نرفته اند [۴] . امام نخستشیعیان ، حضرت علی بن ابیطالب (ع) چون هنگامه شهادتش فرا میرسد، میفرماید: «به خدایکعبه که رستگار شدم!» [۵] و از القاب مشهور امام حسین (ع) ، «سیّد الشّهداء» است. این نشان از ارجی است کهشیعیان بر شهادت مینهند. در نظرگاه شیعه،شهیدان در آن جهان مقاماتی بس والا دارند. آنان همان دَم که جان میبازند، از همهگناه ان پاک میگردند [۶] .
منزلت شهید در قرآن
در قرآن نیز به صراحت از منزلت ویژه شهیدان یاد شده و آمده است که آنان نزد پروردگارشان به سر میبرند و روزی میخورند [۷] . حقّ شفاعت بعد از پاکان والامقامی همچون پیامبران و عالمان ، به شهیدان نیز رسیده است و بنابراین، آنان میتوانند از دیگران پیش خداوند متعال شفاعت کنند [۸] . از ویژگیهایشهیدان این است که بدن آنان- اگر در معرکه جهاد زخم خورند و همانجا جان بازند- نیازمند غسل و کفن نیست و بدن شهید در چنین حالتی، پاک است.
منبع
پژوهشکده تحقیقات اسلامی، فرهنگ شیعه، انتشارات زمزم هدایت. ص۳۱۵-۳۱۷.
پانویس
- ↑ کشّاف، ج۱، ص۷۳۹.
- ↑ مجموعه آثار استاد مطهّری، ج۲، ص۴۵۴.
- ↑ میزان الحکمة،ج۲، ص ۱۵۱۶ و ۱۵۱۷.
- ↑ بحارالانوار، ج۲۷، ص۲۱۷.
- ↑ بحارالانوار، ج۴۲، ص۲۳۹.
- ↑ تفسیر نور الثّقلین، ج۱، ص۵۱۷.
- ↑ آل عمران/سوره۳،آیه۱۶۹.
- ↑ بحارالانوار، ج۱۰۰، ص۱۲.