عصمت: تفاوت بین نسخه‌ها

از ویکی خیر
پرش به: ناوبری، جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''عصمت''' ملکه دوری از گناه و خطا است. ==معانی عصمت== واژه «'''عصمت'''» معانی مت...» ایجاد کرد)
 
سطر ۸: سطر ۸:
 
منظور از '''عصمت''' در [[باور شیعه]]  ، وجود [[ملکه‌]]  ای است در [[انسان معصوم]]  که او را از [[گناه ]]  و [[خطا ]]  بازمی ‌دارد.
 
منظور از '''عصمت''' در [[باور شیعه]]  ، وجود [[ملکه‌]]  ای است در [[انسان معصوم]]  که او را از [[گناه ]]  و [[خطا ]]  بازمی ‌دارد.
 
[[خداوند ]]  به [[معصومان]]  گونه‌ای [[دانش]]  و آگاهی بخشیده است که به واسطه آن گناه و خطا نمی‌کنند. بدین ترتیب، از معصومان، گناهی سر نمی‌ زند- خواه صغیره باشد و خواه کبیره. '''عصمت''' از مقوله [[علم]]  است و از این رو، منافاتی با [[اختیار]]  و [[اراده]]  انسان ندارد.  
 
[[خداوند ]]  به [[معصومان]]  گونه‌ای [[دانش]]  و آگاهی بخشیده است که به واسطه آن گناه و خطا نمی‌کنند. بدین ترتیب، از معصومان، گناهی سر نمی‌ زند- خواه صغیره باشد و خواه کبیره. '''عصمت''' از مقوله [[علم]]  است و از این رو، منافاتی با [[اختیار]]  و [[اراده]]  انسان ندارد.  
 
+
<ref>
[۱]  
+
[http://lib.eshia.ir/12016/11/162/%D8%AA%D8%B9%D8%B5%D9%85%D9%87%D9%85        فسیر المیزان،ج۱۱،ص۱۶۲.]  
 
+
</ref>
 
+
<ref>
[۲]
+
[http://lib.eshia.ir/17001/1/238/%D8%A7%D9%84%D9%92%D9%85%D9%8F%D8%AE%D9%92%D9%84%D9%8E%D8%B5%D9%90%D9%8A%D9%86%D9%8E      یوسف/سوره۱۲،آیه ۳۴-۲۳]
 
+
</ref>
 
==اختلاف در باره عصمت معصومان==
 
==اختلاف در باره عصمت معصومان==
  
سطر ۲۰: سطر ۲۰:
 
مسلمانان همه [[پیامبران ]]  الهی را معصوم می‌شمارند؛ ولی درباره چگونگی '''عصمت ''' آنان اختلاف نظر دارند. دسته‌ای از مسلمانان، پیامبران را از [[دروغ]]  معصوم می‌دانند و برخی دیگر معتقدند که '''عصمت''' از [[دروغ]]  ، فقط در تبلیغ وحی لازم است.
 
مسلمانان همه [[پیامبران ]]  الهی را معصوم می‌شمارند؛ ولی درباره چگونگی '''عصمت ''' آنان اختلاف نظر دارند. دسته‌ای از مسلمانان، پیامبران را از [[دروغ]]  معصوم می‌دانند و برخی دیگر معتقدند که '''عصمت''' از [[دروغ]]  ، فقط در تبلیغ وحی لازم است.
 
[[اعتقاد]]  [[شیعه]]  بر این است که [[پیامبران]]  ، [[امامان]]  دوازده‌گانه (علیهم السلام) و حضرت [[فاطمه زهراء]]  (سلام الله علیها) در همه عمر خویش از هرگونه [[گناه]]  و خطا- کوچک و بزرگ و عمدی و سهوی- پاک و مبرّایند.  
 
[[اعتقاد]]  [[شیعه]]  بر این است که [[پیامبران]]  ، [[امامان]]  دوازده‌گانه (علیهم السلام) و حضرت [[فاطمه زهراء]]  (سلام الله علیها) در همه عمر خویش از هرگونه [[گناه]]  و خطا- کوچک و بزرگ و عمدی و سهوی- پاک و مبرّایند.  
 
+
<ref>
[۳]
+
شرح المواقف،ایجی ، قاضی عضد، ۸-۷، ص۲۶۳۶.
 
+
</ref>
 
+
<ref>
[۴]
+
سرمایه ایمان، محقق لاهیجی، ص۹۰
 
+
</ref>
 
   
 
   
 
==منبع==
 
==منبع==
  
پژوهشکده تحقیقات اسلامی‌، فرهنگ شیعه، ص۳۴۱، نشر زمزم هدایت
+
[http://lib.eshia.ir/26356/1/340/%D9%88%D8%A7%DA%98%D9%87            پژوهشکده تحقیقات اسلامی‌، فرهنگ شیعه، ص۳۴۱، نشر زمزم هدایت]
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==
  
 
[[رده:مقالات]]
 
[[رده:مقالات]]

نسخهٔ ‏۱ نوامبر ۲۰۱۵، ساعت ۰۵:۳۷

عصمت ملکه دوری از گناه و خطا است.

معانی عصمت

واژه «عصمت» معانی متعدّدی دارد؛ مانندپاکدامنی ، دوری از گناه و خویشتنداری.

عصمت در باور شیعه

منظور از عصمت در باور شیعه ، وجود ملکه‌ ای است در انسان معصوم که او را از گناه و خطا بازمی ‌دارد. خداوند به معصومان گونه‌ای دانش و آگاهی بخشیده است که به واسطه آن گناه و خطا نمی‌کنند. بدین ترتیب، از معصومان، گناهی سر نمی‌ زند- خواه صغیره باشد و خواه کبیره. عصمت از مقوله علم است و از این رو، منافاتی با اختیار و اراده انسان ندارد. [۱] [۲]

اختلاف در باره عصمت معصومان

عقیده مسلمانان درباره عصمت و معصومان یکسان نیست. شیعیان دوازده امامی معتقدند که پیامبر اسلام (صلی الله علیه و اله)، امامان دوازده‌گانه (علیهم السلام) و حضرت فاطمه زهراء (سلام الله علیها)، همگی معصوم‌اند؛ ولی اهل سنّت ، فقط پیامبر را معصوم می‌دانند. مسلمانان همه پیامبران الهی را معصوم می‌شمارند؛ ولی درباره چگونگی عصمت آنان اختلاف نظر دارند. دسته‌ای از مسلمانان، پیامبران را از دروغ معصوم می‌دانند و برخی دیگر معتقدند که عصمت از دروغ ، فقط در تبلیغ وحی لازم است. اعتقاد شیعه بر این است که پیامبران ، امامان دوازده‌گانه (علیهم السلام) و حضرت فاطمه زهراء (سلام الله علیها) در همه عمر خویش از هرگونه گناه و خطا- کوچک و بزرگ و عمدی و سهوی- پاک و مبرّایند. [۳] [۴]

منبع

پژوهشکده تحقیقات اسلامی‌، فرهنگ شیعه، ص۳۴۱، نشر زمزم هدایت

پانویس

  1. فسیر المیزان،ج۱۱،ص۱۶۲.
  2. یوسف/سوره۱۲،آیه ۳۴-۲۳
  3. شرح المواقف،ایجی ، قاضی عضد، ۸-۷، ص۲۶۳۶.
  4. سرمایه ایمان، محقق لاهیجی، ص۹۰