خصب

خِصب به کسر خاء فراخی سال و انبوهی گیاهان می‌باشد. از آن به مناسبت در بابهای صلات، تجارت، اطعمه و اشربه سخن گفته‌اند.

معنی خصب

خصب مقابل جدب به معنای فراوانی گیاهان بر اثر خرمی و سرسبزی زمین و فراخی حال مردم و رفاه زندگی است.

احکام خصب

مستحب است کسانی که در سرزمین آباد و سرشار از نعمت زندگی می‌کنند برای مردمی که در سختی و خشکسالی به سر می‌برند دعا کنند که خداوند بر آنان باران فرستد و نعمتهایش را بر ایشان افزون کند. کسی که با چارپا سفر می‌کند، سزاوار است هنگامی که به سرزمین علف زار و سرسبز می‌رسد، بر حیوان آسان گیرد و در حرکت شتاب نکند، لیکن از سرزمین خشک با سرعت بگذرد. بنابر دیدگاه بعضی، احتکار در زمان فراوانی، به انبار کردن مواد غذایی به مدّت چهل روز و در زمان کمبود، به مدت سه روز تحقق می‌یابد.

منبع

فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۳، ص۴۶۲-۴۶۳.