الگو:مقالات
خَیر مقابل شر است. از آن در بابهای طهارت، وقف، نذر و قضاء سخن گفته اند...
اَصْحابِ صُفّه، گروهی از یاران پیامبر اسلام صلیاللهعلیهوآله - از مهاجرین - که پس از هجرت به مدینه به سبب از دست دادن و یا رها کردن خانه و دارایی و جایگاه خود در قبایل، با پذیرش فقر و تنگدستی، به عبادت و تعلیم و تعلم و شرکت در جهاد روی آوردند.
تَعاوُن ، واژهای عربی و قرآنی و معادل با همکاری و یاریگـری و مشارکت و برابر با cooperation لاتیـن.
قرآن کریم برای آبرو و حرمت و شخصیّت مؤمنان فقیر اهمیّت زیادی قائل است. تا آنجا كه حفظ آبرو از جانب فقیران را ارزشمند می شمارد.
وقف وقف در لغت به معنای ایستادن یا به حالت ایستاده ماندن و آرام گرفتن است . و در اصطلاح فقهی، عقدی است که ثمرۀ آن حبس کردن اصل، و رها کردن منفعت آن است. به عبارت دیگر؛ « حبس کردن چیزی از طرف مالکش به وجهی از وجوه، به نحوی که فروش آن ممنوع باشد، به ارث منتقل نگردد قابل هبه نباشد، فروخته نشود و به رهن و اجاره و عاریت و از این قبیل داده نشود. و صرف کردن آن مال در جهتی که واقف تعیین کرده است»